Epidian DECO

Jest to transparentna, dekoracyjna żywica epoksydowa przeznaczona do odlewów.

Najczęściej stosowana w  stolarstwie do wykonywania mebli, zalewania "kanionów" w blatach dekoracyjnych i kawałków drewna w stołach, do wytwarzania małych odlewów dekoracyjnych (biżuteria i elementy artystyczne), impregnowania powierzchni drewnianych, uzupełniania ubytków w drewnie itp.

 Sposób wykonania kanionu w blacie dekoracyjnym, praktyczne porady:

Zaczynając pracę z żywicami epoksydowymi, powinno się zapoznać z Informacją Techniczną produktu oraz wykonać kilka próbnych, mniej znaczących wyrobów. Pozwoli to na zapoznanie się ze specyfiką produktu i uniknięcie wielu błędów. Bardzo rzadko udaje się osiągnąć odpowiedni efekt za pierwszym razem, dlatego nie zalecane jest wykonywanie ostatecznych wyrobów bez wcześniejszych testów.
Poniżej przedstawiam kilka uwag, które mogą być pomocne przy wykonywaniu odlewów z żywicy Epidian DECO.
UWAGA: Niektóre osoby mogą być uczulone na żywice epoksydowe, częściej na utwardzacze.

Przygotowanie drewna:
Drewno należy przeszlifować w celu usunięcia zanieczyszczeń, wyrównania powierzchni, i nadania mu ostatecznego wyglądu. Powinno być suche (max 10% wilgotności),  pozbawione zanieczyszczeń i chłonne aby żywica gruntująca mogła swobodnie wsiąknąć w jego strukturę. Powinno się też usunąć z niego korę, ponieważ jej struktura jest bardzo porowata i trudna do zagruntowania. Pamiętaj że drewno wyrównuje swoją wilgotność do otoczenia w którym się znajduje, dlatego nie zalecane jest zbyt długie przetrzymywanie drewna po wyjęciu z suszarni.

Przygotowanie narzędzi i środków ochrony osobistej:
Potrzebne narzędzia: waga, spiralne mieszadło prętowe, poziomica, pirometr, opalarka, stacja pogody (z termometrem i higrometrem), taśmy samoprzylepne PCV, plastikowe pojemniki do przygotowania mieszaniny, narzędzia do rozprowadzania żywicy: rakle plastikowe, gumowe, zębate itp, latarka.
Rękawice gumowe (chemoodporne), okulary ochronne, odzież ochronna, maska przeciwpyłowa (przy szlifowaniu).

Narzędzia które mają bezpośredni kontakt z żywicą (mieszadło, pojemniki, rakle) powinno się przed użyciem umyć Acetonem. UWAGA: Nie zostawiać Acetonu w otwartym pojemniku. Zaraz po użyciu należy zamknąć pojemnik, gdyż opary Acetonu mogą być szkodliwe dla zdrowia.

Przygotowanie stanowiska:
Stanowisko do zalewania żywicą powinno być w pomieszczeniu ciepłym (temp. ok 20°C), suchym (wilgotność względna max 60%), nie narażonym na zmiany temperatury i wilgotności, przeciągi, zakurzenie. Stałe warunki powinny być utrzymane podczas całego procesu utwardzania żywicy.
Elementy przygotowane do zalania żywicą powinny być ułożone w formie wykonanej z tworzywa sztucznego (Poliwęglan, spienione PCV, itp. - nie przywiera do niego żywica), lub innej zabezpieczonej przed przywieraniem żywicy. Forma powinna mieć odpowiednią sztywność (aby napór żywicy nie odkształcił formy). Elementy do zalania i forma powinny być wypoziomowane. Połączenia elementów formy powinny być uszczelnione, np. silikonem, taśmą klejącą PCV.

Środki ostrożności:
Do wszelkich prac z żywicą i rozpuszczalnikami należy używać okularów, rękawic i odzieży ochronnej.

Wybór odpowiedniego utwardzacza do żywicy Epidian DECO:
Do gruntowania drewna należy użyć układu: Epidian DECO + utwardzacz DECO.
Do zalewania "kanionu" warstwami o grubości do 0,5 cm każda: Epidian DECO + utwardzacz DECO.
Do zalewania "kanionu" jednorazowo ok. 4 cm grubości i ok. 9 cm szerokości: Epidian DECO + utwardzacz DECO K
Do zalewania warstwy wykańczającej kanionu o grubości do 0,3 cm: Epidian DECO + utwardzacz DECO
Przy większych szerokościach "kanionu" grubość zalewanej warstwy powinna być mniejsza, aby temperatura podczas reakcji utwardzania żywicy nie była zbyt wysoka. Temperatura na powierzchni żywicy podczas procesu utwardzania nie powinna przekraczać 70°C. Temperaturę mierzymy pirometrem.
Jeżeli "kanion" ma zmienną szerokość należy zalać go na grubość odpowiadającą najszerszemu miejscu.

Przygotowanie żywicy i utwardzacza:
Żywica (Epidian DECO) i utwardzacz DECO lub DECO K powinny mieć zbliżoną temperaturę do temperatury otoczenia w którym wykonujemy pracę. Dlatego w chłodne lub bardzo gorące dni, należy ją wcześniej (ok 24 godz) przenieść do pomieszczenia w którym wykonujemy prace aby jej temperatura podczas pracy była zbliżona do temperatury otoczenia (to samo należy wykonać z drewnem które ma być zalewane). Przed wymieszaniem żywicy z utwardzaczem należy wymieszać osobno żywicę i utwardzacz. Mieszanie należy przeprowadzić wolnoobrotowym mieszadłem (300 - 400 obr/min) w umiejętny sposób aby nie wprowadzić do żywicy powietrza podczas mieszania.

Przygotowanie mieszaniny żywicy z utwardzaczem i zalewanie kanionu.
Żywicę z utwardzaczem należy zmieszać w odpowiednich proporcjach wagowych:
- Do gruntowania drewna, odlewów do 0,5 cm grubości i małych odlewów
Do 100 cz. wagowych Epidianu DECO należy dodać 40 cz. wagowych utwardzacza DECO
- Do zalew o grubości ok. 4 cm i szer ok. 9 cm
Do 100 cz. Wagowych Epidianu DECO należy dodać 30 cz. wagowych utwardzacza DECO K
Proporcje należy odważać dokładnie. Jednorazowo należy przygotować porcję mieszaniny nie większą niż 1 kg (dla kompozycji Epidian DECO + utwardzacz DECO). Bardzo ważną czynnością jest mieszanie składników. Mieszanie należy przeprowadzić w dwu etapach, oraz wykonać umiejętnie mieszadłem wolnoobrotowym (najlepiej prętowym spiralnym) o obrotach 300-400 obr/min. Mieszać przez ok. 3 minuty, w taki sposób aby nie wprowadzić do mieszaniny powietrza. Następnie przelać do innego naczynia, dodać żywicę pozostałą na ściankach naczynia i mieszać ponownie ok. 2-3 minuty
Tak przygotowaną mieszaninę wlewać ostrożnie (aby jej nie napowietrzyć) do przygotowanej formy. Przed zalaniem kolejnej warstwy należy kontrolować temperaturę powierzchni żywicy (pirometrem), aby nie przekroczyła 65-70°C.
Jeśli temperatura jest zbyt wysoka, oznacza to że do zalania warstwy użyliśmy za dużą ilość żywicy - kolejna warstwa powinna być cieńsza. Nie zalewamy kolejnej warstwy do czasu jej fizycznego utwardzanie (ok. 24 - 48 godz w zależności od zastosowanego utwardzacza).

Barwienie żywicy
Żywice barwimy po dodaniu do niej utwardzacza. Polecamy oryginalne barwniki Ciech. Bawnik Ciech dodajemy w ilościach max. 1% wag. Barwnik należy dodawać małymi porcjami, gdyż dodanie nawet 0,5% daje dość intensywne kolory. Intensywność koloru zależy nie tylko od ilości dodanego barwnika, ale też od grubości zalewanej żywicy. Barwniki Ciech łatwo dozować (mają precyzyjne zakraplacze). Barwnik z żywicą mieszamy ostrożnie, aby nie wprowadzić do żywicy powietrza.
UWAGA: Barwnik CIECH biały jest nietransparentny i służy do modyfikacji transparentnych barwników aby otrzymać ciekawy efekt mlecznego nieprzejrzystego koloru.

Gruntowanie drewna.
Gruntowanie (Epidan DECO + utwardzacz DECO) powinno skutecznie pozamykać pory w drewnie, aby podczas procesu utwardzania żywicy w zalanym "kanionie" nie wydostawały się z niego pęcherze powietrza. Jeśli drewno jest miękkie (porowate) gruntowanie należy przeprowadzić nawet kilkakrotnie. Jeśli struktura drewna jest zwarta, wystarczy najczęściej jednokrotne zagruntowanie.
Po zagruntowaniu i utwardzeniu (fizycznym) żywicy (ok 24 - 36 godz.) można przystąpić do wylewania kanionu.

Utwardzanie żywicy:
Proces utwardzania żywicy można podzielić na 3 etapy:
1 etap: Utwardzanie fizyczne (przy prawidłowo przeprowadzonym procesie utwardzania trwa ok 24 godz. przy zastosowaniu utwardzacza DECO i nawet 48 godz. przy zastosowaniu utwardzacza DECO K - czasy mogą być dłuższe lub krótsze w zależności od temperatury otoczenia). Powierzchnia żywicy po zakończeniu tego procesu nie klei się, nie jest miękka, jest pyłosucha (wszelkie pyły lądujące na powierzchni przestają do niej przylegać). Należy utrzymać stałe warunki podczas całego procesu utwardzania żywicy (temp. ok 20°C, wilgotność względna max. 60%). Trzeba unikać przeciągów, zmian temperatury, wilgotności (nawet chwilowych) i zakurzenia. Należy też pozamykać okna aby w żywicy nie utknęły owady znęcone jej zapachem. Temperatura na powierzchni żywicy (mierzona pirometrem) w szczycie temperaturowym, nie powinna przekroczyć 70°C . Po zakończeniu tego procesu możemy dalej kontynuować prace w cyklu ciągłym. T.zn. można wylewać następną warstwę żywicy, lub jeśli jest taka technologia wykonania, nanosić na nią lakier. Powierzchni po pierwszym okresie (utwardzanie fizyczne) nie nadaje się do obróbki mechanicznej (zapycha papier ścierny, mogą strzępić się krawędzie, np. przy frezowaniu)
2 etap: Utwardzanie chemiczne, po którym żywica uzyskuje odpowiednią wytrzymałość mechaniczną (przy prawidło przeprowadzonym procesie utwardzania trwa ok 7 dni). Po zakończeniu tego procesu można żywicę szlifować (powierzchnia podczas  obróbki szlifowania nie ciągnie się) i frezować na sucho. Podczas szlifowania trzeba uważać, żeby szlifować całą powierzchnię równomiernie, nie przegrzewać jej przez zbytnie dociskanie materiału ściernego, lub długie przetrzymywanie szlifierki w jednym miejscu. W tym czasie nie nanosimy na obrabianą powierzchnię środków chemicznych ani wody. Środki takie można nanosić na powierzchnię żywicy po 3 etapie
3 etap: Zakończenie procesu utwardzania chemicznego, po którym żywica uzyskuje pełną wytrzymałość chemiczną (przy prawidło przeprowadzonym procesie trwa następne 7 dni). Po zakończeniu tego procesu można już obrabiać utwardzoną żywicę na mokro, używać past szlifierskich zawierających woski.

Obróbka powierzchni żywicy
Jeżeli powierzchnia utwardzonej żywicy nie jest zadowalająca, można ją udoskonalić metodami szlifowania, polerowania lub lakierowania. Należy pamiętać, że nie obrabiamy powierzchni mechanicznie na mokro przed jej całkowitym utwardzeniem chemicznym (po ok. 14 dniach), lub na sucho po ok. 7 dniach.
Szlifować czy lakierować?
Nie lakierujemy powierzchni po polerowaniu pastami zawierającymi woski. Lakier może się odspajać od takiej powierzchni. Najczęściej wybiera się albo metodę lakierowania albo polerowania.
Lakierowanie można przeprowadzić w cyklu ciągłym po fizycznym utwardzaniu żywicy (ok 24 godz. gdy jest już pyłosucha), Jeśli powierzchnia żywicy osiągnie już szklisty połysk (po ok 48 godz), należy odczekać do czasu aż osiągnie pełną wytrzymałość mechaniczną (ok 7 dni), wtedy ją zmatowić i lakierować.
Szlifowanie powierzchni wykonuje się także po osiągnięciu pełnej wytrzymałości mechanicznej (po ok. 7 dniach), lub na mokro (po 14 dniach). W zależności od jakości powierzchni stosuje się papiery ścierne o granulacji od 400, 600 lub 800 i nie pomijając żadnej następnej granulacji szlifuje się papierami o granulacjach 1000, 1200, 1500, 2000 lub nawet 2500 i 3000). Następnie powierzchnię można polerować. Jest wiele rodzajów past polerskich. Niektóre używa się już po granulacji 800 inne dopiero po 3000.